به وبلاگ پائیز خوش آمدید

دنیا شبیه حس غریب است بعد تو

نقاشی زمانه عجیب است بعد تو

آیینه پر غبار و غم انگیز گشته است

دنیار از فراز و نشیب است ، بعد تو

رنگ ریا به چشمه ی احساس می وزد

نقش فضای شعر فریب است بعد تو

حتی درخت بعد تو در خویش مرده است

دیگر نه شاخ و برگ و نه سیب است بعد تو

فرامنش

كسي اين بخت بربادم نديدست

بيان راز و فريادم نديدست

ازين حال و ازين روزي كه دارم

قسم حتي كه اجدادم نديدست

مژگان فرامنش

از لحظه كه رفته اي  از لحظه هاي من

دنيا كشيده نقشه شومي براي من

فرياد اگر چه ميزنم اما نميرسد

در گوش تو سرود غم و هاي هاي من

رفتي شكست بزم غزل هاي خاطرم

در غم بسوخت هستي وحال و هواي من

ساكن ديگر به شهر خيال تو نيستم

غم خانه سياه غمت گشته جاي من

حالا كه موج اشك سراپاي من گرفت

حتي زياد برده مرا هم خداي من

مژگان فرامنش...